ഖലിലിന്റെ പുസ്തകങ്ങളില്‍ മുങ്ങാംകുഴിയിട്ട കാലം ..വായന ഞരമ്പുകളില്‍ ലഹരി പിടിപ്പിച്ചിരുന്ന ഒരു നേരത്തില്‍ ,ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ കുറിച്ചു ..
ഓ ..ഖലില്‍ …!
നിന്‍റെ ദര്‍ശനങ്ങളിലേക്ക് ,ഞാന്‍ പറക്കുകയാണ് …അവയുടെ പരിശുദ്ധി ആവോളം ആസ്വദിക്കാന്‍ ..അറിയുംതോറും നിന്‍റെ ഹൃദയ വിശുദ്ധിയോര്‍ത്തു വിസ്മയം കൊള്ളുന്നൂ..
നൊമ്പര നിമിഷങ്ങളില്‍ ,താളുകളോട് ഒരു പതംപരച്ചില്‍ ..
ചെറുകഥ എഴുതുവാനുള്ള ഒരു വിഫല ശ്രമത്തിനിടയില്‍ …
മയക്കത്തില്‍നിന്നു പതിയുണര്‍ന്നു ,അവള്‍ ചില വാക്കുകള്‍ കുറിച്ചു വെക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി -‘വികൃത സ്വപ്നം …കിറുക്ക് ..ഉറുമ്പിന്റെ കണ്ണിലെ ലോകം ..ആഗ്രഹം ..ലക്ഷ്യത്തിന്റെ കുഞ്ഞു …മാതൃ നൊമ്പരം ..-‘ കഥയുടെ ശേഷിച്ച പൊരുളറിയാന്‍ വീണ്ടും ഉറക്കത്തിലേക്കു .!
ഉണര്‍ന്നു ,താളുകളില്‍ പതിഞ്ഞ വാക്കുകളെ പിന്തുടര്‍ന്നപ്പോള്‍ ,നഷ്ട്ടപ്പെട്ടത്‌ കാമ്പുള്ള കഥയായിരുന്നു ..പിന്നീടവള്‍ ഒരു പദത്തില്‍ മാത്രം ദൃഷ്ട്ടിയൂന്നി പതിയെ ചിരിച്ചു -“കിറുക്ക് ”!
തൂലികത്തുമ്പില്‍ ,’ചുമടുകള്‍ ’ ഇറക്കി വെക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നവല്‍ …അവള്‍ക്ക് മുന്‍പില്‍ പിറന്നത്‌ ശൂന്യത മാത്രം ..പറയാതെ പോകുന്നത് ,ചില കിറുക്കന്‍ കിനാവുകളും ..
സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് സാക്ഷിയാകുന്നത് കാലമാണ് ..കാലത്തിന്റെ കണ്ണിലൂടെ ..
നീ അറിയുക ..
വേട്ടക്കാരന്‍ ജനിക്കേണ്ടത്‌
സ്വപ്ങ്ങളില്‍ നിന്നു ,
സ്വപ്ന ബാഹുല്യത്തിലും,
അഭാവത്തിലും ,
വേട്ടക്കാരന്റെ കണ്ണ്
പകക്കുന്നു …
ഒടുവില്‍ ,
കാലത്തിന്റെ സഹതാപം
“സ്വപ്നങ്ങളുടെ
പേറ്റുനോവ് ,
വേട്ടക്കാരന്റെ കണ്ണിലല്ല ..
കാരണം ,
പലപ്പോളും അവന്‍
ഏറ്റുവാങ്ങുന്നത് ,
ഇരയുടെ ദൈന്യതയത്രെ ..!”
നിറയാത്ത മനസ്സും
കവിഞ്ഞ മോഹങ്ങളും
ചേതനയുടെ ചിതക്ക്‌
തിരിയിടുന്നു ,അപ്പോള്‍
എരിഞ്ഞടങ്ങുന്നത്
സ്വപ്ങ്ങള്‍ മാത്രമോ ?
അതോ ,ജീവിതം തന്നെയോ ..?
***************************
സഖീ ..നീ
സന്താപ സ്വപ്നങ്ങളാല്‍
സാരംഗി മീട്ടും നേരം പോലും
സൌമ്യമാം
നിന്‍ മുഖം സാരഘം
വഴിക്കുന്നൂ ..
******************************************************
നേരിനും
നാവിനുമിടയില്‍
നിനവുകളുടെ നനവ്‌
പടര്‍ത്തി,
ഒഴുക്കിനൊപ്പം ,
പൊങ്ങുതടിപോലെ ,
നീണ്ട നുണകളുടെ
കാണാ കയങ്ങളിലേക്ക്
